Czasowniki

Czasowniki w języku włoskim dizlimy na regularne - verbi regolari i nieregularne - verbi irregolari. W czasownikach regularnych temat nie zmienia się wcale, zmianie podlegają tylko końcówki stosowanie do czasu, osób i liczby.

Rozróżniamy 3 koniugacje

I - z bezokolicznikiem zakończonym na - arenp.

parlare - mówić

amare - kochać

II - z bezokolicznikiem zakończonym na - ere np.

credere - wierzyć

temere - bać się

III - z bezokolicznikiem zakończonym na - ire np.

sentire - słyszeć

finire - kończyć

Niżej podajemy tylko 5 czasów najczęściej używanych, których znajomość pozwoli na swobodne porozumiewanie się. Są to:

presente - Czas terazniejszy, używany podobnie jak w języku polskim

passato prossiomo - Czas przeszły dokonany stosowany wtedy, gdy omawiana czynność była jednorazowa i już została zakończona

imperfetto - Czas przeszły niedokonany używany w opowiadaniach, gdy dana czynność czy proces trwały przez dłuższy okres czasu

futuro semplice - Czas przyszły prosty

condizionale presente - Czas terazniejszy trybu warunkowego

Z podanych czasów tylko passato prossimo jest czasem złóżonym i tworzy się z czasownika posiłkowego essere - być lub avere - mieć i z imiesłowu czasu przeszłego participio passato.

Z czasownikiem posiłkowym essere odmieniają się wszystkie czasowniki zwrotne (np. mi sono lavato - umeyłem się) i nieprzechodnie wyrażające stan, proces lub ruch (np. io sono nato - urodzilem się; tu sei andato - ty poszedłeś).